السلام علیک یا اباعبدالله
گریه کردن در مصیبت مولایمان حضرت امام حسین علیه السلام یکی از تکالیف ما درقبال امام زمان (عج) است زیرا این گریه از اموری است که به وسیله آن حق امام زمان ادا می گردد.
(مکیال المکارم ج 2 -صفحه 472)
امام جواد(ع):
« اِنَّ القائِمَ مِنّا هُوَ المَهْدِیُّ الَّذی یَجِبُ اَنْیُنْتَظَرَ فی غَیْبَتِهِ وَ یُطاعَ فی ظُهُورِهِ وَ هُوَ الثّالِثُ مِنْ وُلْدی»
«قائم ما حضرت مهدی(عج) است که واجب است در دوران غیبت او انتظارش را بکشند و در زمان ظهورش از وی اطاعت کنند و او سومین فرزند من است»
امام صادق(ع):
« مَنْ سَرَّ اَنْ یَکُونَ مِنْ اَصْحابِ القائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلُ بِالْوَرَعِ وَمَحاسِنِ الْاَخْلاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَاِنْ ماتَ وَ قامَ القائمُ بَعْدَهُ کانَ لَهُ مِنَالأَجْرِ مِثْلُ اَجْرِ مَنْ اَدْرَکَهُ »
«هر کس دوست دارد از یاران حضرت قائم (عج) باشد پس منتظر ظهور او باشد و اگربه راستی منتظر ظهور آن حضرت است به پرهیزکاری و اخلاق نیکو رفتار کند و چنانچه این شخص پیش از قیام حضرت قائم (عج) بمیرد، پاداش کسی را دارد که حضرت را درک مینماید»